Daleke 1932. godine, 1. februara u Prijepolju, objavljen je prvi broj lista Sandžak. Osnivanje lista označilo je početak ozbiljne žurnalistike u Sandžaku. Inicijativu za pokretanje dala je multietnička grupa naprednih sandžačkih intelektualaca, među kojima su bili sociolog Sreten Vukosavljević, te intelektualci i studenti: Rifat Burdžović, Milivoje Žugić, Tomaš Žižić, Mirko Tomić i Murat-ef. Šećeragić. Bili su antifašistički orijentirani, a na Beogradskom univerzitetu će osuditi pojavu Hitlerovog fašizma, te kasnije biti opredijeljeni za NOP i revoluciju. Prilikom utemeljenja lista Sandžak u zaglavlju novina pisalo je da je ovo glasilo za kulturno i ekonomsko podizanje Sandžaka.

Prije lista Sandžak, počevši od 1. aprila 1921. sve do 1932. godine, u 19 brojeva, izlazio je Službeni list Okružnog odbora Okruga raškog pod nazivom Novopazarski glasnik.

Tokom šestogodišnjeg objavljivanja (1932-1938) u Kraljevini Jugoslaviji, list Sandžak je sarađivao sa najprogresivnijim i najuglednijim ljudima toga vremena. Među saradnicima bili su mnogi profesori Beogradskog univerziteta, kao i lideri najznačajnijih opozicionih stranaka. Osnivači i poštovaoci lista su se, već u jednom od prvih brojeva Sandžaka, putem javnog proglasa pod nazivom “Sandžaklijama i prijateljima Sandžaka”, obratili javnom mnijenju, ukazujući na programsku orijentaciju ovog glasila, navodeći da je odavno bio potreban jedan list u kome bi se prezentirao cijeli javni život Sandžaka. Pokretači lista željeli su da izvrše integraciju svih progresivnih snaga oko svoje opoziciono koncipirane političke platforme, što je bio više nego hrabar i riskantan poduhvat u vrijeme gvozdene diktature kralja Aleksandra Karađorđevića. Sandžak se često suočavao sa velikim materijalnim teškoćama, ali je, uprkos svim preprekama političke i materijalne prirode, uspijevao da se održi zahvaljujući svesrdnoj podršci njegovih pokretača, pretplatnika i pojedinih donatora. U vrijeme velike finansijske krize, glavni urednik i vlasnik lista Milivoje Žugić prodao je veliki dio imovine u selu kod Prijepolja kako bi obezbijedio sredstva za njegovo dalje izlaženje.

Sandžak je bio štampan u Užicu, ali su rukopisi morali prolaziti kroz strogu cenzuru javnog tužioca. Da bi mnogi vrijedni i napredni slobodoumni tekstovi našli svoje mjesto u listu, redakcija bi često, u dogovoru sa vlasnikom štamparije, umjesto odobrenog materijala, krijumčarila drugi, koji javni tužilac nije vidio. Tako se dešavalo da mali broj primjeraka lista bude štampan prema rukopisima koje je javni tužilac odobrio, a cijeli tiraž namijenjen čitaocima sa izmijenjenim sadržajem. Ovakav odnos redakcije i javnog tužioca, opterećen primjesama nadmudrivanja, prepredenosti i riskiranja, potrajao je oko dvije godine, nakon čega se prema listu počela primjenjivati još rigoroznija cenzura. Uslijedile su dvije uzastopne zabrane lista. Kako ne bi došlo i do treće zabrane, koja bi po odredbama tadašnjeg zakona dovela do definitivnog gašenja lista, redakcija je formalno promijenila naziv lista i umjesto Sandžak, list privremeno dobija novo ime Raška. Pod ovim nazivom list izlazi nešto više od godinu dana. Čim je pritisak režima malo popustio, redakcija mijenja naziv lista dajući mu staro-novi naziv Novi Sandžak. Koncepcija lista, međutim, nije mijenjana. Političku klimu u kojoj je izlazio list predstavio je njegov glavni urednik Milivoje Žugić u formi pisma seljaka Đure Zlobrđe, septembra 1934. godine: „Ja pišem, a drugi briše. Što god napišem, gosn urednik kaže da je suviše oštro i da se o tome javno ne smije pisati. Što mi gosn urednik štampa, njemu zabrani drugi, tako da samo pišem, a drugi samo briše.“ 

Sandžak je bio list koji je okupljao, podsticao i hrabrio sve intelektualne i umjetničke kapacitete iz sandžačkog podneblja. List je prvi objavio likovne radove poznatog slikara i revolucionara Piva Karamatijevića, od kojih je jedan, zbog antiburžoaskog karaktera, bio odmah zabranjen. Povremeno je objavljivao socijalno-političke karikature rodonačelnika jugoslovenske socijalno-političke karikature Pjera Križanića, koji je redakciji Sandžaka dostavljao one karikature koje ne bi uspio objaviti u beogradskim listovima.

Predratni Sandžak bio je preteča i zagovornik mnogih progresivnih ideja. Veliki dio prostora u listu bio je posvećen saobraćajnim problemima Sandžaka. Ukazivano je na potrebu izgradnje puteva i željeznica, kao i na potrebe uvođenja novih metoda u poljoprivredi te neophodnost preobražaja sandžačkog sela.

List je davao veliki doprinos zdravstvenom prosvjećivanju naroda, otvaranju seoskih knjižnica i čitaonica, afirmaciji amaterskog kulturno-umjetničkog stvaralaštva, borbi protiv pojava mita i korupcije, sve dok, početkom 1938. godine, mjerama režima nije konačno onemogućeno njegovo dalje izlaženje. Glavni urednik lista Milivoje Žugić je, nakon toga, napustio Prijepolje i otišao na Cetinje, gdje je preuzeo dužnost dopisnika Politike s područja Zetske banovine.

Nakon zabrane lista Sandžak, 9. septembra 1940. godine u Novom Pazaru pojavio se novi list pod nazivom Glas Sandžaka. Rifat Burdžović Tršo, jedna od najistaknutijih političkih ličnosti Sandžaka iz tog doba, bio je pokretač lista, a za urednika je slovio Hakija Zejnelović. List je ubrzo zabranjen, ali je ilegalno izlazio sve do 15. februara 1941. godine. Glas Sandžaka bio je glasilo AVNO Sandžaka, odnosno, ratne narodne skupštine u toku NOB-a egzistirajuće Autonomne pokrajine Sandžak. List je izlazio od 15. juna 1944. do marta 1945. U tom periodu izašlo je pet brojeva Glasa Sandžaka. Zbog potreba NOR-a, glasilo je jedno vrijeme uređivano i štampano u Kolašinu. Tih pet sačuvanih brojeva ratnog Sandžaka danas su valjani izvori za proučavanje prilika koje su vladale u Sandžaku u posljednjim godinama rata i prvim mjesecima po oslobođenju. Mnogi brojevi nestali su i uništeni od stranih okupatora i domaćih kolaboracionista.

Prvi broj lista Vijesti, koje je izdavao Srpski odbor jedinstvenog narodnooslobodilačkog fronta Novi Pazar, izašao je krajem decembra 1944. godine i do 1. maja 1945. godine izašlo je 38. brojeva. Odjeljenje za agitaciju Okružnog komiteta KPJ donosi odluku da umjesto Vijesti naziv lista bude Bratstvo.

List Bratstvo izlazio je u Novom Pazaru u periodu od 1945. do 1991. godine. Prvi broj izlazi 1. juna  kao organ jedinstvenog Narodno-oslobodilačkog fronta Novopazarskog okruga, odnosno, list Narodnog fronta Okruga novopazarskog. Bratstvo se štampa sve do 20. decembra 1958. godine, a ponovo je pokrenuto 24. maja 1977. godine.

List Glas Polimlja, koji u Prijepolju počinje da izlazi 1952. godine, a od 1953. izlazi kao Polimlje, u br. 639 iz 1970. godine u impresumu navodi međuratni list Sandžak (Raška, Novi Sandžak, 1932-1938) sa kojima stvara kontinuitet u programskom određenju. Obnovljen 1952. godine, list se ustalio u najprije petnaestodnevnoj, a kasnije u sedmičnoj dinamici.

Stručne ekipe Radio Beograda polovinom 1969. godine izvršavaju probna tehnička mjerenja i određuju mjesto za izgradnju predajnika i prostorije za smještaj tehničke baze i studija. Krajem 1970. godine, Radio Beograd i Skupština opštine Novi Pazar potpisuju ugovor o poslovnoj saradnji, odnosno, zajedničkom učešću u izgradnji kompletne Radio-stanice u Novom Pazaru.

Radio-televizija Beograd u jednom od dokumenata obavještava Skupštinu opštine Novi Pazar da 31. marta 1971. godine počinju radovi na izgradnji zgrade predajnika i adaptaciji studijskog prostora za potrebe Radio-stanice Novi Pazar. Skupština opštine Novi Pazar, na svojoj sjednici održanoj 8. novembra 1971. godine, donosi odluku o osnivanju Radio-stanice u Novom Pazaru.

Opštinska zajednica kulture Novi Pazar je 11. novembra 1971. dodijelila tadašnjih 5.000 dinara za obuku kadra Radio-stanice Novi Pazar u Radio Beogradu.

Radio Novi Pazar počinje sa emitiranjem svog redovnog programa 9. januara 1972. godine, kao jedino javno glasilo na prostoru Sandžaka. Redakcija Radija Novi Pazar je rasadnik novinara. Savjet Stanice je usvojio Statut, čime su sva njegova prava predata na Radnu zajednicu, koja se na osnovu Statuta konstituirala. Statutom je promijenjen naziv u Radio-informativna ustanova “Bratstvo” Novi Pazar. Radna zajednica je također uputila poziv opštinama Tutin, Sjenica, Leposaviće i Rožaje da se uključe u rad, jer je radio signal pokrivao te opštine.

Od 1977. do 1993. godine redakcija Radio Novog Pazara izdavala je nedjeljne novine Bratstvo.

Zavičajni muzej počinje sa štampom časopisa pod nazivom Novopazarski zbornik. Ovaj naučno-stručni časopis od 1977. godine kontinuirano objavljuje naučne radove iz različitih oblasti, arheologije, historije, historije umjetnosti, jezika i književnosti i drugih. Početkom 2023. godine objavljen je 45. broj ovog časopisa.

U Sjenici počinje sa štampom Jedinstvo, list Socijalističkog saveza radnog naroda. Prvi broj izlazi 4. marta 1983. godine.

Nakon kratke pauze, list Sandžak ponovo se pojavljuje u Sarajevu, u drugoj polovini 1990. i samom početku 1991. godine, pod uredničkim angažmanom Senada Pećanina. Međutim, redakcija je morala stati jer su se novi politički lideri neodmjereno ponašali prema njoj, čime je bio i stopiran njen dalji rad.

Odlukom Udruženja novinara Sandžaka, odmah po osnivanju, 1992. godine, u Novom Pazaru, 1. februar se obilježava kao Dan novinara Sandžaka.

Od januara 1992. godine u Novom Pazaru počinje izlaziti Revija za politiku i kulturu Sandžak, čiji je osnivač bilo Kulturno društvo muslimana Sandžaka “Preporod”, Izdavač Matica bošnjaka – Društvo za kulturu, znanost i umjetnost Sandžaka, a za glavnog i odgovornog urednika izabran je filozof i književnik prof. dr. Šefket Krcić, sa sjedištem u Sjenici. U vrijeme agresije na Bosnu i Hercegovinu, nezavisna bošnjačka revija Sandžak, prvobitno kao mjesečnik, a zatim kao glasilo koje je štampano dvoheftično, dalo je značajan doprinos rasvjetljavanju kulture i društvenog života u Sandžaku i šire.

Revija Sandžak, u saradnji sa bošnjačkim institucijama, organizirala je Prvu konferenciju bošnjačkih intelektualaca Sandžaka, Srbije, Crne Gore, Kosova i Makedonije, na kojem je donijeta Rezolucija kojom se osuđuje agresija nad Bosnom i ujedno zatraženo od stranih faktora međunarodnu intervenciju u Bosni.

Uredništvo je oko sebe okupilo najpoznatije autore iz redova bošnjačkog, crnogorskog i srpskog naroda, tj. izrazito opozicionu inteligenciju. Da spomenemo samo neka imena: akademik Ferid Muhić, akademik Muhamed Filipović, akademik Jašar Redžepagić, dr. Sefer Međedović, dr. Rasim Muminović, dr. Mevlud Dudić, dr. Šemso Tanković, akademik Bogdan Bogdanović, akademik Nikola Milošević, književnik Jevrem Brković, Sreten Zeković, Branko Nikač, dr. Dragan Veselinov, dr. Miladin Životić, dr. Vesna Pešić, Zlatoje Martinov, Galib Omerbašić, dr. Harun Hadžić, Esad R. Krcić, Fehim Kajević, Esad Rahić, Zaim Azemović, Rizah Gruda, Šakira Ersoj, arh. Džemail Suljević, Alija Džogović, Safeta Biševac, Azra Muminović i drugi.

Zbog analitičke kritike Miloševićevog diktatorskog režima i objavljivanja, pored karikatura, i priloga o drastičnom kršenju ljudskih prava u Sandžaku i SRJ, revija Sandžak je poslije objavljenih 85 brojeva, marta 1993. odlukom Okružnog suda u Novom Pazaru i Vrhovnog suda Srbije iz Beograda, zabranjena.

Od 1992. u narednih nekoliko godina u Sjenici počinje sa radom Radio-stanica Alfa.

Od 1995. godine u Sjenici počinje sa radom Radio-stanica Amaro, koja je aktivna i danas.

Od 10. oktobra 1995. godine osnovana je Radio-stanica Yu radio u Novom Pazaru.

Od 1. januara 1996. do 2005. godine ulogu sandžačkog glasila preuzele su Sandžačke novine, kao nezavisni heftičnik. U tom periodu novine su uređivali: Vasvija Gusinac, Esad Džudžević, Amir Numanović i Muhedin Fijuljanin.

U periodu od 1996. godine u Novom Pazaru je nekoliko godina izlazio list Parlament, a u izdanju Udruženja Damad u tom periodu izlazi i književni časopis Mak, pod uredništvom Zibije i Šabana Šarenkapića.

U Tutinu, 1996. godine, osniva se Radio-stanica RS (Radio Sole).

Televizija Kruševac u saradnji sa štamparijom ”Jedinstvo” osniva Televiziju Jedinstvo, 1996. godine u Novom Pazaru. Svoj program emitirala je do  2015. godine. Realiziranjem procesa digitalizacije u Srbiji, Televizija Jedinstvo ne uspijeva da odgovori na inovativne tehnološke zahtjeve i prestaje sa emitiranjem svog signala. Svoju zemaljsku regionalnu dozvolu i kablovsku dozvolu za cijelu Srbiju ustupila je Televiziji Connect, koja je osnovana krajem 2019. godine.

U izdanju Mešihata Islamske zajednice Sandžaka, od 1997. godine, u kontinuitetu, iz štampe izlazi vjerski list Glas islama. Ovo jedino glasilo muslimana Sandžaka posebno je dobilo na značaju u vremenu totalne medijske hajke i blokade kada je slikom i riječju informiralo o intenzivnim napadima na Islamsku zajednicu. Do početka 2008. izlazio je kao mjesečnik, a od tada izlazi dva puta u mjesecu, sve do oktobra 2011. godine, kada je tempo izlaženja vraćen na mjesečno. Danas predstavlja jedini štampani list na ovom prostoru. Kao podlistovi ovog časopisa izlaze i učenički list Gazi Isa-beg medrese Softa, tromjesečnik koji uređuju polaznici ove škole već 10 godina, kao i studentski list Fakulteta za islamske studije Talib.

U Sjenici, 1997. godine, sa radom počinje Radio-stanica Đurđevak, međutim, nije dugo opstala na medijskom tlu. 

U Novom Pazaru, 29. decembra 1998. godine, po dobijanju dozvole od Ministarstva, zvanično počinje sa radom prva novopazarska televizija pod nazivom Ekran. Aktivna je do 2002. godine, kada mijenja ime u Universa, odnosno u Televizija Sandžak. Svoju tehniku, Televizija Ekran prodaje RTV Novi Pazar i tim postupkom omogućava osnivanje ove televizije.

U tom periodu, medijske kapacitete na ovom prostoru proširuju televizije San i Centar u Novom Pazaru, kao i Televizija STL u Tutinu, ali nažalost, ne uspijevaju dugo da budu aktivne, zbog nedobijanja potrebne dozvole za emitiranje.

U Tutinu 30. jula 2001. godine osnovana je Televizija Tutin. Privatizacijom 2016. godine biva u vlasništvu zaposlenih i mijenja svoj naziv u Sandžačka TV mreža. U novembru 2020. godine ponovo mijenja vlasničku strukturu, kao i naziv u Televizija Pešter.

Književni časopis Sent počeo je sa štampanjem 27. decembra 2001. godine, pod uredništvom istaknutog književnika Enesa Halilovića, a iz štampe izlazi i danas. Halilović je bio urednik i lista Glas Sandžaka 2006. godine.

Osnivanjem Internacionalnog univerziteta u Novom Pazaru, 2002. godine uspostavljena je prva katedra za žurnalistiku u Sandžaku. Iako taj departman nije dugo trajao, ostavio je jako važan trag. Tada je na IUNP-u izašla uspješna generacija studenata, ali zbog nezainteresiranosti za ovu katedru, Smjer žurnalistike biva privremeno zamrznut i to stanje, nažalost, i dan-danas traje. Osnivanjem spomenute katedre uspostavljeni su temelji za osnivanje Televizije Sandžak i Radio-stanice Refref.

Refref radio-stanica predstavlja jedini vjersko-edukativni radio u Sandžaku. Sa radom počinje 2002. godine i na medijskom tlu je prisutna i danas.

Od 2002. godine, u okviru Javnog preduzeća za informiranje Novi Pazar, sa radom počinje Regionalna televizija Novi Pazar. Ova televizija je privatizirana 14. avgusta 2015. godine i aktivna je i danas pod nazivom Televizija Novi Pazar.

Novinska agencija Beta osniva Radio-stanicu Sto plus, 7. jula 2003. godine, u Novom Pazaru. Aktivna je i danas na medijskom tlu.

Od 2006. godine u izdanju Centra za bošnjačke studije počinje izlaziti časopis za kulturu i društveni život sandžačkih Bošnjaka Bošnjačka riječ, prvo pod uredništvom Muhedina Fijuljanina, a potom dr. Redžepa Škrijelja.

Nakon pauze od tri godine, 13. februara 2008. godine, Sandžačke novine ponovo počinju da izlaze u izdanju Novinsko-izdavačkog društva CBS-PRESS iz Novog Pazara, kao nezavisni heftičnik na bosanskom jeziku.

Prva novopazarska televizija nastavlja rad 16. juna 2008. godine pod novim imenom Televizija Universa u vlasništvu Internacionalnog univerziteta u Novom Pazaru. Osnovna ideja univerzitetske televizije bila je da bude poligon za obuku novinara koji studiraju na Odsjeku za novinarstvo.

Osnivanjem Bošnjačke kulturne zajednice, 22. februara 2009. godine, i njenom pobjedom na izborima za Bošnjačko nacionalno vijeće (2010.), stvorile su se nove okolnosti i potreba za nastavkom objavljivanja Revije Sandžak. List je nastavio sa radom 1. januara 2011. godine i u tom formatu izlazio je do juna 2017. godine, a pored Jahje Ferhatovića, među urednicima su bili i Hazbija Kalač, Salahudin Fetić, kao i Dženis Šaćirović.

Od 11. maja 2011. godine Televizija Universa mijenja naziv i postaje Televizija Sandžak. STV se smatra nasljednicom TV Ekran – prve televizije u Sandžaku.

Glas islama 352, a: Alen Omerović, r: aktuelno